-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:16386 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

در اين زمانه كه به افراد بيبند و بار بيشتر بها داده ميشود و بچهها گرايش بيشتري به جهت منفي دارند، چگونه فرزندان خود را به يادگيري فرائض ديني علاقهمند و تشويق كنيم؟

خواهر عزيز طبيعت انسان راحت طلب است. پايبندي به مقرّرات و ضوابط از بيديني و بيبند و باري، مشكلتر است. لذا هميشه پيروان باطل، از حق گرايان و خداپرستان بيشتر بودهاند. بنابراين لازم است كه توجه داشته باشيد، علت گرايش برخي جوانان به مسائل انحرافي، نه بدان جهت است كه در جامعة كنوني ما، به بيديني ارزش و اهميت بيشتر ميدهند، بلكه بدان جهت است كه دينداري، تقيّد و قبول مسؤوليت و زير بار تكليف رفتن است; ولي بيديني، بيقيدي است و بي مسؤوليتي و بي تكليفي. بهترين راه براي جذب جوانان:

اولاً: بذل محبت و ايجاد روابط صميمانه با فرزندان است.

ثانياً: آگاهاندن آنان بر دامها و خطراتي كه اهريمنان و شياطين جنّ و انس بر سر راه آنان فراهم كردهاند و قرار دادن امكانات هدايت كننده همچون كتابهاي مفيد ديني در دسترس آنان. ثالثاً: مراقبت دائمي از آنان و زير نظر گرفتن روابط آنها با دوستانشان و كنترل معاشرتهاي آنان، در اين رابطه نقش مشاور و ناصح مشفق را داشتن.

ضمناً بايد توجه داشت كه خيلي حساب شده برخورد شود. نبايد طوري شود كه از موعظه و نصيحت، اشباع گردند و صحبتها برايشان تكراري و بيارزش شود. صحبتها هم بايد كاملاً محترمانه و از روي محبت باشد. گاهي برخي مسؤوليتهاي ديني را به آنها واگذار كرده و به آنها وانمود كنيم كه شما اين خصلت خوب را داري و براي اين شغل مناسب هستي و از عهدهاش برميآيي...

البته در مسير انجام توصيههاي فوق بايد به نكات زير توجه نمود: 1ـ مراقبت حتي المقدور غير مستقيم باشد.

2ـ در كنار تهديدها و آشنا كردن جوان و نوجوان به دامهاي شيطان و دور كردن او از محيطهاي آلوده و افراد ناباب، او را به محيطهاي سالم و افراد صالح نزديك نمائيم و از اين روش تربيتي الهي، نبوي و علوي استفاده كنيم كه قبل از اينكه فرد را از چيزي نهي كنيم، جايگزيني براي او در نظر بگيريم و او را در صحنههاي مثبت قرار دهيم. چنانچه قرآن كريم به حضرت آدم و حوا(:) ميفرمايد: «فَكُل مِنه حَيثُ شِئْتُمَا وَ لاَتَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ; هر چه ميخواهيد بخوريد فقط به اين درخت نزديك نشويد!» و همچنين علت نهي را حتيالمقدور بيان نمائيم. چنانچه قرآن كريم چنين روشي را اتخاذ نموده: «فتكونا من الظالمين» اگر به اين درخت نزديك شويد در زمره ستمگران خواهيد بود. 3ـ درك روحية جوان و حساسيتهاي او و مدارا كردن با او و اغماض و ناديده گرفتن خطاهاي جزئي او 4ـ همراه با هر تذكر و هشدار تربيتي، جوان را در آغوش مهر و محبت خود قرار دهيم.









مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.